Co oznacza, że prawie każdej nocy budzę się między 3 a 5 nad ranem

Hej, budzisz się, bo jesteś wyspana, po prostu, to w ogóle Ciebie nie dotyczy <3

czytaj bloga, jest tego sporo http://www.pepsieliot.com/sa-beta-kociaki-illuminati/

Zacznij trenować odwagę. Siedzisz na skrzyżowaniu, zacznij od rozłożenia na czynnniki pierwsze tego strachu o idiotyczną godzinę. Powiedz sobie, że nawet nie wiesz czy był to czas letni, czy zimowy, że ten pijak już dawno zalogował się do innego awatara, a Ty tkwisz przy jego starym wcieleniu. Spróbuj uzyskać dostęp do bazy danych i pozgadać z nim, a raczej z tamtym nim, bo on już nie ma tamtej wolnej woli, ale w bazie danych jest wszystko. Poświęć czas na naukę medytacji i zapytaj się siebie co i jak. Twoja świadomość otworzy Ci bazę danych.

Szalwia jest bardzo dobra w oczyszczaniu energi w domu. Samego Siebie tez mozna. Najlepiej I jedno I drugie. Dzieci znajomej budzily sie z placzem w nocy przez kilka lat nawet po przeprowadzce. Oczyscila dom szalwia dwa razy I od tamtej pory przesypiaja cale noce.

Kochana sorry, to będzie pomocna yyy … maczuga.

Owszem, potrzebujesz pomocy, ponieważ oślepłaś i straciłaś instynkt samozachowawczy.

Gdyby miał jakiekolwiek jaja, minimalną ilość jaj, i Cię naprawdę kochał, zostawiłby Cię w spokoju i zajął nade wszystko zmianą samego siebie. Wiele pracy przed nim. Ale to mięczak, sam się od Ciebie nie odczepi.

Zawsze się dziwię, że nie ma ogólnego przyzwolenia na porażkę. Sportowiec wygrywa, jest kochany, przegrywa, wygwizdany. Ludzie zapominają, że porażka stoi po stronie odwagi i działania. Że nie działając nie narazisz się na porażkę. Brak porażek wynika więc z niedziałania, lenistwa i lęku.

Natomiast bycie mięczakiem, lękliwcem, leniem, pasożytem, łupiną orzecha, obnoszenie się ze swoim miękkim charakterem, kunktatorstwem, pobłażanie sobie, zawisanie jak winobluszcz trójklapowy na partnerze, używki, narkotyki, psychodeliki, seriale, sofa, telewizor, nieporządkowanie swojego życia, to wszystko się bez problemu ujawnia, wręcz obnosi się z tym i rzecz otrzymuje społeczną aprobatę. Szczególnie kobiety są skłonne taką winorośl nosić na plecach. Mężczyźni tylko wtedy gdy bluszcz jest piękny i młody.

Rozhuśtało się obok Ciebie potężne wahadło destrukcji. Zrzesza ono mięczaków, którzy nie działają, nie mają porażek, gdyż się boją i bali działania. Mają natomiast stosy wymówek, kordony winnych ich sytuacji, jako tłumaczenie spłaszczania nieprzyjemnych myśli używkami, narkotykami, czy psychotropami.

Nieświadomi egotycy. Nie, że z chorymi duszami, jak piszesz, bo dusza zawsze jest zdrowa, ale będącymi ofiarami swojego ego i nieprzyjemnych myśli, więc nigdy niedocierający do swojej duszy. Śpiący całkowicie zablokowani na świadomość, na usługach własnego ego, zaciągają horrendalny dług u swoich wahadeł narko, alko, albo innych. Jednak bankier zawsze nadejdzie po spłatę.

A więc rozhuśtało się potężne wahadło destrukcji i wyhacza zdesperowane ofiary. Podpięłaś się tak skutecznie, że tego nie widzisz. Odczuwasz wręcz coś przeciwnego, rodzaj misyjności, którą czują inne ofiary. I karmisz to ogromne winogrono z kiśćmi kochanek, żon, matek alkoholików, narkomanów, ciężko wystraszonych niszczycieli życia własnego i na luzie cudzego. Niewinnych. Zupełnie niewinnych.

Jeśli jest zniewolonym przez nałóg narkomanem, jeśli jest ubezwłasnowolniony przez nałóg, potrzebuje pomocy psychologa, może detoksu w szpitalu, ale to sprawy techniczne. Jednak jego zmiana leży TYLKO PO JEGO STRONIE. A im mu będzie lepiej z Tobą, tym mniejsza szansa, że to zrobi, gdyż wszyscy inni są winni.

Masz w domu pasożyta, który karmi się tobą.

Dlatego on nie odejdzie. Ty też nie odejdziesz ponieważ jesteś ofiarą. Uważasz, że działasz jak właściciel Wszechświata, jak dobro, ale nie, działasz jak ofiara, robisz źle sobie.

Widziałam w swoim życiu dużo takich par. Jeśli postanowiłaś być z nim, to sugeruję jedno. Jeśli nie ma jakiegoś biologicznego przymusu, nie staraj się urodzić mu dzidziusia.

Poczekaj 3 lata, oprzytomnienie Twoje nadejdzie, obiecuję Ci.

Wysyłam miłość.

Kochana Kasiu.

Przede wszystkim jeżeli postanowiłaś pomóc swojemu mężczyźnie, to powinnaś być tego pewna. Skoro pojawił się pomysł terapii, który przecież jest ogólnie całkiem rozsądny, to nie możesz już mieć wątpliwości czy ona coś da. Jak chcesz wspierać człowieka potrzebującego pomocy sama mając wątpliwości? On potrzebuje 100% wsparcia, nie okraszonego wątpliwościami.
Dodatkowo twoja wizja szałasu już sama wiele mówi, że masz niewłaściwe podejście. Ty powinnaś mieć wizję pałacu, w którym Ty szczęśliwie mieszkasz, z nim w pełni zdrowym.

Kolejna sprawa, że niby on wie, iż musi uporać się ze swoim problemem. Wiedzieć, a robić to są kompletnie dwie różne sprawy. To jest teoria, którą należy przekuć w praktykę. Czy słyszałaś aby jakikolwiek profesor od finansów był w setce najbogatszych ludzi? Nie, bo oni doskonale wiedzą jak się robi pieniądze ale nie umieją ich zrobi w praktyce.

Wiele z tego co piszesz świadczy przeciwko twemu wybrankowi. Dlaczego?
Jeżeli ćpał w trakcie małżeństwa, to znaczy, że robi to już długo. Zatem nałóg jest już spory, bo ciągle nic z nim nie zrobił. I być może jego była żona nie jest aż tak pozbawiona racji.
Jeżeli nie ćpał wtedy, to znaczy, że „na trzeźwo” brał udział w niszczeniu swojego życia. Bo chyba siłą nikt go nie ciągnął przed ołtarz? Chyba świadomie uczestniczył w poczęciu swoich dzieci? Owszem. To jest bardzo prawdopodobne, że był ofiarą przemocy psychicznej. Ale to jest również wskazówka dla Ciebie jak on może się zachowywać w waszym związku. Czy jesteś absolutnie pewna, że do końca waszych dni będziesz taka spokojna i harmonijna aby koić jego nerwy? Że przypadkiem nie zdarzy ci się wywołać jakieś lęki, które obudzą jego demony? A za co już tylko Ty będziesz obwiniana.

Dodatkowo sama piszesz, że nie dasz rady być ciągle obok niego. Zastanów się nad tym co będzie jeśli nie będziesz mogła przez dłuższy czas się z nim widzieć. Nie lubię tworzyć negatywnych scenariuszy lecz jest covid i większe szanse trafienia na kilka tygodni do szpitala. Jaki widok zastaniesz po powrocie? Jaki on, ciebie przywita? Skoro jest tak słaby, a nadal nic z tym samemu nie robi.

Jeszcze zwrócę wam uwagę na pewne podejście do terapii. Terapia polega na tym, że samemu pracuje się nad sobą. A terapeuta tylko służy swoją radą, wiedzą, doświadczeniem. Terapeuta, nawet najlepszy, nie leczy się za pacjenta. Leczenie się nie polega na wizycie w gabinecie, raz czy dwa w tygodniu, przez godzinę. Nawet jeśli byłoby to codziennie przez trzy godziny. Leczenie polega na tym, że każdego dnia 8 godzin się śpi, 8 godzin jest się w pracy, a pozostałe minimum 9-10 godzin pracuje się nad sobą. I to tak mocno i z taką determinacją, że umysł nawet w pracy i podczas snu, zaczyna sam leczyć się z uzależnień i chorób. Bo jeżeli się chce, to organizm sam się zaczyna uleczać. Ale trzeba tego naprawdę chcieć i trzeba działać długo i wytrwale.

Teraz czy kocha? Jeżeli ćpa, to oznacza, że niszczy swoje ciało. Czyli, że nie ma dla swego ciała szacunku. Nie da się kogoś kochać i nie szanować. Jeżeli niszczy się samego siebie, to nie można się równocześnie kochać. Już ludzie, którzy mają tylko negatywne myśli o sobie, nie czują już miłości do siebie. A co dopiero ktoś kto jeszcze kaleczy się fizycznie? Zróbcie sobie prosty eksperyment. Za każdym razem kiedy będzie ćpał niech weźmie młotek i zniszczy coś w mieszkaniu: ścianę, okno, podłogę, drzwi. I po kilku razach spójrzcie na to mieszkanie i pomyślcie czy ono nadal się wam podoba? Czy da się je w takim stanie lubić?
A skoro on nie ma miłości do samego siebie, to jak może mieć miłość do Ciebie? Jeżeli on nie ma Bentleya, to znaczy, że ani sam nim nie jeździ ani Ciebie też nim nie wozi.
I czy ta miłość jest faktycznie aż taka mocna? Znacie się dwa lata i co zrobił dla tej miłości aby zacząć się leczyć? I tak bardzo kocha te dzieci 11 letnie i dla nich, dla ich miłości, też ciągle nie potrafił zacząć działać. To jest wszystko miraż. To są wymówki.

I skąd ta informacja, że ma chorą duszę? To nie jest takie proste aby kontaktować się z własną duszą. Trzeba być skupionym. Nakierowanym na siebie. Na swoje wnętrze. W strachu, lęku, rozedrganiu nie da się tego zrobić. Trzeba być uspokojonym aby usłyszeć delikatny i cichy dźwięk duszy. Dusza może być przerażona tym co on wyprawia ze swoim ciałem i umysłem. Ale nie może być chora. Dusza wie co jest dla niego dobre. Ale w głos duszy trzeba się samemu wsłuchać aby ją usłyszeć.

Pewną niekonsekwencją, a właściwie kolejną iluzją jest też to co piszesz, że jest tak dobry, że dzieci i zwierzęta to wyczuwają. W takim przypadku nie martwiłbym się, że jego własne dzieci go odrzucą. Szybciej on swoim zachowaniem i podejściem zniechęci własne dzieci niż zrobi to jego była żona.
Absolutnie nie ulega wątpliwości, że w nim jest dobro. I te sarenki czy motylki to wyczuwają. Ale to nie jest jednoznaczne, że jest dobrym człowiekiem. Porsche też jest uznawane za dobre auto. Ale tylko wtedy gdy działa, radośnie mknie po drodze. A nie gdy leży w rowie wyniszczone, zaćpane jakimś szlamem. Dobrym człowiekiem jest się poprzez własne czyny. Dajmy na to pomagając w okolicznej jadłodajni, raz w tygodniu rozdawać żywność ubogim. A nie przygotowując się do wzięcia narkotyku.
Czasami o jakimś człowieku mówi się, że jest ulepiony z dobrej gliny. W tym powiedzeniu słowem klucz jest słowo „ulepiony”, a nie „z dobrej gliny”. Dobra glina przed uformowaniem nie różni się niczym od błota, od guana.

Zwróć również, proszę, uwagę na samą siebie. Jakie motywy Tobą kierują? Dlaczego poczułaś do niego miłość? Ale nie przez pryzmat za co go kochasz. Tylko popatrz na to od własnej strony. Od tego jakie są Twoje potrzeby. Czy przypadkiem nie kompensujesz sobie jakichś braków? Jeżeli czujesz, że on ci coś daje, to znaczy, że zaspokaja jakąś twoją potrzebę. Wyjdź od tego. Sprawdź czy to są zdrowe potrzeby?

Jeżeli chcesz mu pomóc, to nie angażuj się aż tak bardzo. Nie będziesz patrzeć obiektywnie. Każde jego potknięcie będziesz usprawiedliwiać, litować się i rozgrzeszać. Dodatkowo masz tendencje do idealizowania i przejaskrawiania. Jeśli chcesz mu pomóc, to nie powinnaś być jak mięciutka poduszka, tylko jak kamień, na którym sobie za długo nie poleży. Nagroda czeka na końcu! A nie w trakcie i stale. On powinien się wyleczyć i wtedy przyjść do Ciebie i oświadczyć, że teraz jest gotowy Cię kochać.
Prowadź sobie dziennik. Króciutkie wpisy jego zachowań i Twoich zachowań oraz odczuć. Po pewnym czasie gdy przeczytasz będziesz wiedzieć czy w ogóle cokolwiek się zmienia i w którą to idzie stronę.

Żeby komuś pomagać, w tak ciężkiej sytuacji jaką on sam sobie stworzył, to trzeba być niezwykle silnym. I być pewnym swej siły. Psychoterapeuci zanim rozpoczną pracę sami muszą przejść psychoanalizę. Po to właśnie aby pacjenci nie mogli obnażyć ich słabości i przez to ściągnąć psychicznie na poziom swojego dna. Dasz radę to udźwignąć? Możesz go wspierać mentalnie. Możesz mu wysyłać miłość. Ale nie możesz mu dawać iluzji, że ty wykonasz pracę za niego. A ty chcesz być jak kibic, który wbiega na boisko aby zdobywać punkty za swojego ulubionego zawodnika.
Żeby mu pomóc nie powinnaś non stop trwać przy nim fizycznie. Nie jest to wskazane, bo paradoksalnie Twoja obecność będzie go rozpraszać. Nie będzie pozwalać mu skupiać się na jego celu. Poza tym skoro przy Tobie nie ćpa, to skąd będzie wiedział, że kuracja faktycznie działa? Kuracja i przemiana zadziała gdy nie będzie ćpał tylko wtedy gdy Ciebie nie będzie. Sama od samego początku o tym piszesz, a działasz na odwrót. To jest nie logicznie.

Życzę Tobie, Wam jak najlepiej. Ale proszę abyś postarała się zdystansować na jakiś czas i przemyślała postępowanie. Zejdź w głąb własnego serca, posłuchaj własnej duszy. Zrób ankietę wśród życzliwych ale szczerych ci osób i podlicz wyniki. Zastanów się nad nimi. I po dłuższym, spokojnym namyśle podejmij mądrą, rozsądna decyzję.

Z miłością!