Poniekąd przyłapałam i zaczęłam drążyć, to się przyznał..
Bot nigdy się nie dowie, ile mamy palców:-)
Wpis napisany od nowa i bardzo na poważnie, lecz ten very serious post może być MEGA POMOCNY dla zainteresowanych tematem, to oczywiste, ale też dla tych mniej.
Bo nie siedzą w temacie, to jasne.
O selenie mówi się sporo, i słusznie, bo odgrywa dużą rolę w Twoim zdrowiu, w tym w zmniejszaniu zagrożeń związanych z zatruciem metalami ciężkimi takimi jak kadm i rtęć.
Modna dieta keto może wykańczyć selen w organizmie, dlatego na tej diecie (i nie tylko) badaj selen koniecznie, przy okazji cynk. Cynk da Ci także cynk na poziom miedzi, bo są silnymi antagonistami.
Selen działa też synergiczne z jodem, co jest very ważne szczególnie w kwestii zdrowia tarczycy, w takim sensie, że BRAKI SELENU STYMULUJĄ BRAKI JODU.
Selen pełni istotną funkcję w 25 enzymach, znanych jako selenoproteiny, które biorą udział w metabolizmie hormonów tarczycy, syntezie DNA, funkcji immunologicznej oraz ochronie przed uszkodzeniami oksydacyjnymi.
Zalecana dzienna dawka selenu przez Radę Żywienia i Diety to 55 µg/dzień dla dorosłych, z wyższymi wymaganiami dla kobiet w ciąży i karmiących oraz niższymi dla niemowląt i dzieci.
Jednakże badacze podkreślają, że jest to ogólna wytyczna i należy wziąć pod uwagę INDYWIDUALNE OKOLICZNOŚCI.
Braki selenu bezpośrednio wiążą się z chorobą Keshana i chorobą Kasin-Becka, które są bardziej rozpowszechnione w Azji.
Ponadto, niedobór selenu może odgrywać rolę w męskiej niepłodności i ZABURZENIACH TARCZYCY.
Osoby najbardziej narażone na niedobór selenu to te, które żyją w regionach świata, gdzie gleba jest uboga w selen.
Tak, bardzo ważny jak selen, ale jego nadmiar również może prowadzić do problemów, w tym zwiększonego ryzyka cukrzycy, problemów skórnych i innych.
Rada Żywienia i Diety ustaliła tolerowany górny limit na poziomie 400 µg/dzień dla dorosłych (11), z niższymi poziomami dla dzieci i młodzieży.
NIKT TUTAJ NIE NAMAWIA do niechodzenia do lekarzy, do niesłuchania lekarzy. Ani niczego NIE DORADZA!
Artykuł ma charakter czysto informacyjny! Jeżeli chcesz skorzystać z informacji w artykule, robisz to na własną odpowiedzialność!
Zanim cokolwiek przedsięweźmiesz zalecam: UDAJ SIĘ DO LEKARZA! Takie jest prawo!
Niedobór selenu może prowadzić do różnych objawów, ponieważ ten pierwiastek odgrywa ważną rolę w wielu procesach biologicznych.
Jednak wiele z tych objawów nie jest specyficznych tylko dla niedoboru selenu i mogą wskazywać na inne problemy zdrowotne.
Zapewniam Cię, że się przyczynia i to bardzo. TSH Ci wzrosło? Odrazu biegnij zbadać selen (a przy okazji cynk). Przy brakach suplementuj selnometionę.
Istotna wiedza, na podstawie opinii specjalistów od zdrowia tarczycy, przyjmuje się, że w przypadku Hashimoto, należy zrobić kurację 200 mcg Selenu (najlepiej selenometioną) nawet bez badań.
Ja zalecam, a raczej proponuję, bo nie jestem lekarzem, jednak zawsze badać selen.
Włosy mogą stać się cieńsze, tracić swój naturalny kolor, stawać się bardziej łamliwe i zacząć wypadać.
Istotna wiedza, że przy NADMIARZE selenu, na przykład przez nieodpowiednią suplementację włosy RÓWNIEŻ MOGĄ WYPADAĆ.
Paznokcie mogą stać się kruche, łamliwe, pojawiać się na nich białe plamy, mogą też paznokcie rosnąć wolniej niż zwykle.
Skóra może stać się sucha, może pojawić się łuszczenie lub problemy skórne takie jak trądzik. Oraz słaba regeneracja skóry.
Niedobór selenu może prowadzić do obrzęków, zwłaszcza w okolicach nóg i stóp, spowodowanych zmianami w metabolizmie i retencją płynów.
Długotrwały niedobór selenu może wpływać na prawidłowy wzrost i rozwój dzieci.
Może pojawić się ogólne osłabienie mięśni, bóle i skurcze, co może wynikać z roli selenu w ochronie mięśni przed stresem oksydacyjnym.
Niedobory selenu mogą wpływać na funkcjonowanie mózgu, prowadząc do depresji lub zmian nastroju.
Co do charakterystycznego zapachu czosnkowego z ust przy DUŻYCH BRAKACH SELENU, jest to mniej typowy objaw, ale gdy występuje nie można tego zniczym pomylić!
W literaturze naukowej opisuje się przypadki, gdzie nadmiar pewnych związków siarki w organizmie (które mogą gromadzić się w wyniku zaburzeń metabolicznych spowodowanych niedoborem selenu) prowadził do wydzielania przez skórę i oddech zapachu porównywalnego do czosnku.
Nie jest to częste zjawisko, ale spotkałam się osobiście z kilkoma historiami przypadku, a nie jestem przecież lekarzem, ani tym bardziej klinicystką z niewiadomą jak dużą ilością pacjentów.
Badaj selen!
Selenoproteiny pomagają chronić przed generacją H2O2, które w nadmiernych ilościach może prowadzić do uszkodzeń oksydacyjnych.
Dlatego przy suplementacji selenem tak ważne jest, aby była to forma selenu: SELEN PLUS AMINOKWAS, jak idealna SELENOMETIONINA
Prawdopodobnie kojarzysz jod głównie przez jego związek z jodowaną solą. I byłoby fajnie jeść taką sól, problem jodu załatwiony, gdyby nie to, że oczyszczają ją ze wszystkiego (ma być sypiutka i bielutka) i często dodają do niej również … fluor. Nie wiem, czy tak dla jaj, czy z innego powodu.
Jod odgrywa kluczową rolę w zdrowiu, głównie jako niezbędny składnik hormonów tarczycy. Piersi, a nawet w następnej kolejności Twoja macica również łakną jodu, jakby co.
Hormony tarczycy nie tylko regulują metabolizm, ale także są kluczowe dla rozwoju szkieletu i układu nerwowego płodów oraz niemowląt.
Hormony tarczycy biorą również udział w syntezie białka i aktywności niektórych enzymów.
Zalecana dzienna dawka jodu (RDA) dla dorosłych wynosi 150 µg/dzień, przy czym dzieci, nastolatki, kobiety w ciąży i karmiące potrzebują różnych ilości.
Niedobór jodu może powodować problemy, szczególnie u rozwijających się płodów i niemowląt, takie jak deficyty w neurorozwoju dzieci, prowadzące do niższego IQ oraz zwiększonego ryzyka ADHD.
Jest to powszechne w obszarach, gdzie w glebie nie ma jodu, dlatego wiele krajów, takich jak Stany Zjednoczone, wprowadziło program jodowanej soli.
W wielu populacjach w USA niedobór jodu jest teraz stosunkowo rzadki dzięki soli jodowanej.
Jednak niektóre populacje nadal są zagrożone, zwłaszcza kobiety w ciąży, osoby żyjące na glebach ubogich w jod i OSOBY, KTÓRE YYY … NIE UŻYWAJĄ JODOWANEJ SOLI.
Chociaż program soli jodowanej został wprowadzony, aby poprawić zdrowie, pewna ostrożność jest konieczna, jeśli zdecydujesz się na uzyskanie codziennego spożycia jodu w ten sposób.
Tak jak już wspomniałam, wiele jodowanych soli dostępnych na rynku jest mocno rafinowanych, co usuwa niektóre korzystne mikroelementy soli i może zawierać dodatki.
Ponadto, spożywanie nadmiernych ilości jodowanej soli przyczynia się do wysokiego poziomu sodu, co może zwiększyć ryzyko nadciśnienia i innych problemów zdrowotnych, a także wysokiego poziomu jodu, co również może prowadzić do problemów.
Tolerowana górna granica dla dorosłych wynosi 1 100 µg/dnia dla jodu, a ta liczba jest niższa dla dzieci i nastolatków.
Zanim zgłębimy złożoną relację między selenem a jodem, poświęćmy chwilę, aby lepiej poznać rolę, jaką selen odgrywa dla Twojego zdrowia.
Jedną z najważniejszych ról, jakie selen pełni w organizmie, jest wspieranie systemu antyoksydacyjnego.
Może on pomóc zmniejszyć nadmierne stres oksydacyjny, który odgrywa rolę w rozwoju wielu chorób przewlekłych, w tym cukrzycy, otyłości, chorób sercowo-naczyniowych, zaburzeń autoimmunologicznych i nowotworów.
Antyoksydacyjna obrona przez selen może pomóc zmniejszyć ryzyko pewnych nowotworów.
Jedno z prospektywnych badań, korzystając z danych z kohorty NutriNet-Sante, wykazało zmniejszone ryzyko nowotworu przewodu pokarmowego u osób z wysokimi poziomami witaminy C i WITAMINY E!!!, beta-karotenu oraz selenu.
Z tego badania dowiedzieliśmy się, że każda dodatkowa porcja owoców, którą dodasz do swojej codziennej diety,
może zmniejszyć ryzyko zachorowania na POChP, a w konsekwencji poważnego ryzyka.
To badanie NIE POTWIERDZIŁO skuteczności ani karotenu, ani warzyw, ani witaminy C.
Natomiast owoce i WITAMINA E jak najbardziej tak!
POLECAM NOWOŚĆ!
Naturalna WITAMINA E TiB!
Przyjmowanie suplementów ogólnie nie zmieniało czynnika ryzyka, ale pewne populacje doświadczyły korzyści.
W przypadku osób spożywających więcej alkoholu niż zalecane, przyjmowanie suplementów selenu zapewniało dodatkową ochronę (dla obu, diety i poziomów selenu powyżej 10 µg/dzień, HR wynosiło 0,99).
Stwierdzono również, że selen ma dawkozależne powiązanie ze zmniejszeniem stosunku szans (OR) na nowotwór prostaty, szczególnie gdy występuje również wysoki poziom arsenu.
Jest to prawdopodobnie spowodowane łagodzeniem przez selen uszkodzeń oksydacyjnych wywołanych przez arsen.
Selen jest również w stanie zahamować aktywację przez arsen pewnych sygnałów kancerogennych. Metaanaliza, która połączyła OR z włączonych badań, również znalazła odwrotną zależność między poziomami selenu w surowicy a OR nowotworu prostaty, szczególnie u palaczy.
Suplementacja selenu może również pomóc zmniejszyć stan zapalny i stres oksydacyjny.
W jednym z badań analizujących wpływ suplementacji selenu na pacjentów z nefropatią cukrzycową, przyjmowanie 200 µg dziennie drożdży selenowych przez okres 12 tygodni, grupa przyjmująca suplementację selenu wykazała znaczące zmniejszenie poziomu hs-CRP, markera stanu zapalnego, jak również markerów stresu oksydacyjnego (MMP-2 i MDA).
Zaobserwowano również znaczący wzrost całkowitej zdolności antyoksydacyjnej plazmy (TAC).
Po korekcie selen nie miał już znaczącego wpływu na poziomy hs-CRP czy MDA, ale miał korzystny wpływ na MMP-2, TAC, glutation i poziomy tlenku azotu (NO) w plazmie.
Pierwiastek ten odgrywa również ważną rolę w ochronie przed toksycznością rtęci. Badania wykazały, że ryby zawierające wyższe poziomy selenu miały zmniejszoną toksyczność rtęci. Najprawdopodobniej dzieje się tak dzięki zdolnościom antyoksydacyjnym selenu, które pomagają zwiększyć wydalanie rtęci, chociaż wyniki badań są niejednoznaczne.
Wykazano, że rtęć ma wpływ na zdrowie serca, w tym zwiększa ryzyko dyslipidemii i wysokiego poziomu cholesterolu.
W jednym z badań dotyczących wpływu selenu na rtęć, osoby w najwyższej kategorii poziomów rtęci w paznokciu u stóp były 4,08 raza bardziej narażone na wysoki poziom cholesterolu LDL i 2,24 raza bardziej narażone na dyslipidemię.
Największe różnice obserwowano wśród osób z najniższym poziomem selenu w paznokciach u stóp.
Badacze odkryli, że grupa z najwyższym poziomem rtęci w paznokciu u stóp była 5,25 raza bardziej narażona na wysoki poziom cholesterolu i 2,98 raza bardziej narażona na dyslipidemię w porównaniu z najniższą kategorią, jeśli miały poziom selenu równy lub niższy niż średni poziom.
Jednak osoby z poziomem selenu wyższym niż średnia miały 0,98 OR (odds ratio) dla wysokiego poziomu cholesterolu i 1,99 OR dla dyslipidemii.
Wynik ten pokazuje POTENCJAŁ selenu do łagodzenia niektórych szkodliwych efektów rtęci.
Istnieje hipoteza, że selen może pomóc w regulacji homeostazy glukozy, możliwie przez naśladowanie insuliny i zwiększenie aktywności kinazy receptora insulinowego oraz stymulowanie aktywności transportu glukozy.
Jako taki, ten minerał może chronić przed insulinoopornością i cukrzycą typu 2, zwłaszcza że działa również jako antyoksydant, chroniąc przed stresem oksydacyjnym.
W jednym z dużych badań przekrojowych, skupiającym się specyficznie na związku między insulinoopornością a spożyciem selenu z diety, a nie z suplementów, badacze odkryli znaczącą negatywną zależność między selenem a insulinoopornością, gdy spożycie wynosiło 1,6 µg/kg/dzień lub mniej, co odpowiada około 118 µg/dzień dla osoby o średniej wadze.
Inne badanie wykazało, że przyjmowanie 200 µg/dzień selenu prowadziło do poprawy markerów cukrzycy u osób z cukrzycą typu 2 i chorobą wieńcową.
W tej losowej, kontrolowanej placebo próbie, grupa przyjmująca selen doświadczyła zmniejszenia poziomu insuliny w surowicy, HOMA-IR, HOMA-B i surowicy hs-CRP oraz zwiększenia stężenia TAC w plazmie i wyniku QUICKI.
Jednakże nie miało to wpływu na profile lipidowe, NO, GSH, MDA czy poziomy FPG.
Ważne jest jednak zauważenie, że WYSOKIE POZIOMY SELENU MOGĄ MIEĆ PRZECIWNY EFEKT.
W jednym z badań, najwyższy kwartyl poziomów selenu korelował ze zwiększonym poziomem glukozy na czczo i zaburzoną tolerancją glukozy, szczególnie u mężczyzn.
Badanie to przeprowadzono na populacji z wyższymi średnimi poziomami selenu niż większość miejsc, co mogło wpłynąć na wyniki. Inne badanie również wykazało, że poziomy selenu były znacząco zwiększone u osób cierpiących na cukrzycę w porównaniu z tymi, którzy jej nie mieli.
W kolejnym badaniu wysokie poziomy selenu w paznokciach u stóp korelowały z dyslipidemią u osób przyjmujących suplementy selenu.
Jednakże u osób z wyższymi poziomami selenu w paznokciach u stóp, które nie suplementowały, korelowało to z niższą częstością występowania dyslipidemii i wysokimi poziomami trójglicerydów.
Dlatego przyjmowanie wysokich poziomów suplementów ponad to, co jest korzystne, może w końcu przynieść więcej szkód niż pożytku.
W rzeczywistości jedna metaanaliza wykazała, że OSOBY Z NIŻSZYMI I WYŻSZYMI POZIOMAMI SELENU MIAŁY WYŻSZE RYZYKO ROZWOJU CUKRZYCY TYPU 2, co demonstruje krzywą w kształcie litery U w związku między poziomami selenu a cukrzycą.
Po połączeniu danych, badacze odkryli, że porównując najwyższe poziomy selenu we krwi z najniższym poziomem, OR dla cukrzycy wynosiło 1,63.
Badacze znaleźli również nieliniową zależność dawka-odpowiedź między poziomami selenu a cukrzycą.
Przy użyciu zakresu odniesienia 52,5 µg/L, wzrost ryzyka cukrzycy rozpoczynał się, gdy poziomy selenu przekraczały 132,5 µg/L, a umiarkowany wzrost, gdy poziomy selenu spadały poniżej 97,5 µg/L.
Jednakże poziomy w zakresie między 97,5 a 132,5 µg/L doświadczały spłaszczenia krzywej w pozytywnych skojarzeniach.
To odkrycie podkreśla złożoność związku między selenem a cukrzycą, sugerując, że zarówno zbyt niskie, jak i zbyt wysokie poziomy selenu mogą zwiększać ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2.
Wskazuje to na konieczność zachowania równowagi w poziomach selenu, co może być kluczowe dla optymalnego zdrowia metabolicznego.
Ogólnie rzecz biorąc, te wyniki podkreślają potencjalne korzyści płynące z odpowiedniego spożycia selenu, zarówno z diety, jak i w formie suplementów, ale jednocześnie zwracają uwagę na możliwe ryzyko związane z nadmierną suplementacją.
W kontekście zarządzania ryzykiem cukrzycy typu 2, równie ważne może być monitorowanie poziomu spożycia selenu, aby upewnić się, że znajduje się ono w zakresie korzystnym dla zdrowia, unikając jednocześnie ekstremalnych wartości, które mogą przynieść niepożądane skutki.
W świetle tych ustaleń, osoby zainteresowane optymalizacją swojego stanu zdrowia poprzez suplementację selenu powinny rozważyć konsultację z profesjonalistą do spraw zdrowia, aby OKREŚLIĆ NAJLEPSZĄ INDYWIDUALNĄ STRATEGIĘ ZARZĄDZANIA POZIOMEM SELENU.
Zwłaszcza jeśli istnieją obawy dotyczące ryzyka cukrzycy lub już istniejące zaburzenia metaboliczne.
Takie zindywidualizowane podejście może pomóc w maksymalizacji korzyści zdrowotnych płynących z selenu, przy jednoczesnym minimalizowaniu potencjalnych ryzyk.
Selen odgrywa również ważną rolę w zdrowiu mózgu, a odpowiednie poziomy mogą potencjalnie zapobiegać zaburzeniom poznawczym.
W jednym z badań, wykorzystującym model myszy z chorobą Alzheimera, badacze odkryli, że drożdże selenowe pomogły poprawić zaburzenia poznawcze, wzmocniły aktywność neuronalną oraz zmodulowały metabolizm mózgu.
Ponadto pomogły złagodzić stan zapalny i stres oksydacyjny oraz zahamować aktywność GSK-3beta, co zredukowało fosforylację tau, częsty czynnik przyczyniający się do choroby Alzheimera.
Inne badanie na myszach wykazało, że długoterminowe leczenie za pomocą Se-Met (6 µg/mL w wodzie do picia przez okres 12 tygodni), będącego najczęstszą formą selenu spożywaną przez ludzi, pomogło złagodzić niektóre czynniki zaangażowane w rozwój choroby Alzheimera. Badacze odkryli, że selen zmodulował szlak Akt/GSK3beta, co zredukowało hiperfosforylację tau.
Dodatkowo, wzmacniał ścieżkę autofagii-lizosomu oraz przepływ autofagii, co zwiększyło usuwanie tau. Zaobserwowano również korzyści dla pamięci i przestrzennej nauki.
Te odkrycia sugerują, że selen może oferować obiecujące podejście do wspierania zdrowia mózgu i potencjalnie ZAPOBIEGANIA LUB ŁAGODZENIA NIEKTÓRYCH ASPEKTÓW CHOROBY ALZHEIMERA.
Przez modulowanie kluczowych szlaków biochemicznych i wspieranie mechanizmów obronnych organizmu przed stanem zapalnym i stresem oksydacyjnym, selen może odgrywać rolę w ochronie przed uszkodzeniami neuronalnymi i utratą funkcji poznawczych.
W kontekście globalnego starzenia się populacji i rosnącej liczby osób dotkniętych chorobą Alzheimera, te wnioski podkreślają znaczenie dalszych badań nad wpływem selenu na zdrowie mózgu.
Optymalizacja poziomów tego minerału w diecie, być może w połączeniu z innymi interwencjami dietetycznymi i stylu życia, może stać się kluczowym elementem strategii mających na celu zmniejszenie ryzyka rozwoju chorób neurodegeneracyjnych oraz wspieranie ogólnego dobrego samopoczucia i funkcjonowania poznawczego.
Ów pierwiastek śladowy odgrywa WAŻNĄ rolę w zdrowiu reprodukcyjnym zarówno mężczyzn, jak i kobiet.
W jednym z badań znaleziono pozytywną korelację między poziomem selenu w surowicy a płodnością u mężczyzn.
W porównaniu z mężczyznami płodnymi, niepłodni mężczyźni z badania mieli znacząco niższe poziomy selenu.
Niższe poziomy selenu wpływały na wszystkie parametry zdrowia nasienia, w tym na koncentrację plemników, morfologię i ruchliwość.
Zaobserwowano również wzrost niepłodności wraz ze spadkiem poziomów selenu.
Stwierdzono również pozytywną korelację między selenem w surowicy a selenem w nasieniu, co demonstrowało związek między nimi.
Selen wpływa na biosyntezę 17-estradiolu (E2) i hormonów tarczycy, a także pełni rolę antyoksydacyjną podczas wzrostu i proliferacji pęcherzyków jajnikowych, co jest niezbędne dla reprodukcji kobiet.
Na marginesie
Wiem z badań, że spirulina może również pomagać oczyszczać nienarodzone jeszcze dzieci z kadmu.
W jednym z badań, wyższe poziomy kadmu w paznokciach u stóp matek były związane ze zwiększonym ryzykiem ograniczenia wzrostu płodu wewnątrzmacicznego i urodzenia dzieci z małą masą ciała w stosunku do wieku ciążowego, chociaż liczba ta nie była statystycznie znacząca. Wyższe poziomy selenu były związane ze zmniejszonym ryzykiem ograniczenia wzrostu płodu wewnątrzmacicznego.
Zaobserwowano również markery wskazujące na antagonistyczną relację między oboma pod względem wzorców ekspresji steroidogennej i TNF w łożysku.
Spożywanie odpowiednich poziomów selenu może również zmniejszyć ryzyko nowotworu jajnika, szczególnie u kobiet afroamerykańskich.
W jednym z badań populacyjnych, najwyższy kwartyl spożycia selenu miał szacunkowo o 30% niższe ryzyko raka jajnika w porównaniu z tymi w najniższym kwartyle.
Te odkrycia podkreślają znaczenie selenu w kontekście zdrowia reprodukcyjnego, sugerując, że odpowiednie spożycie tego minerału może mieć korzystny wpływ na płodność zarówno mężczyzn, jak i kobiet, a także na zdrowie płodu i zmniejszenie ryzyka pewnych typów raka.
W kontekście ciągłego badania wpływu mikroelementów na zdrowie reprodukcyjne, selen wyłania się jako ważny składnik diety, którego potencjalne korzyści zdrowotne zasługują na dalszą eksplorację i zrozumienie.
Selen i jod wzajemnie oddziałują na siebie w jednym kluczowym obszarze: hormonie tarczycy. Ponieważ ten hormon odgrywa kluczową rolę w metabolizmie i rozwoju, ważne jest, aby utrzymać jego optymalny poziom.
Dowiedzmy się więcej o tym, jak te dwa minerały wpływają na zdrowie tarczycy.
Tarczyca zawiera jedno z wyższych stężeń selenu na gram tkanki niż inne tkanki, co czyni wystarczające poziomy ważnymi dla zdrowia tarczycy.
Jest to prawdopodobnie spowodowane tym, że kilka selenoprotein jest zaangażowanych w zdrowie tarczycy, w tym peroksydaza glutationowa, reduktazy tioredoksynowe i trzy enzymy dejodynazy.
Na poziomie fizjologicznym, ma sens, dlaczego te dwa minerały są niezbędne dla zdrowia tarczycy.
Hormon tarczycy jest zbudowany z jodu i reszt tyrozylowych w tyreoglobulinie, które są połączone razem, tworząc T3 i T4. T4 jest przekształcany w aktywną formę, T3, gdy enzym dejodynazy, który jest selenoproteiną, usuwa jeden ze związków jodu. Enzymy dejodynazy typu I i II są stymulowane przez TSH do przekształcenia większej ilości aktywnej formy hormonu tarczycy.
Pozostałe selenoproteiny (dlatego przy suplementacji selenem tak ważne jest, aby była to forma selenu: SELEN PLUS AMINOKWAS, jak idealna SELENOMETIONINA) pomagają chronić przed generacją H2O2, które w nadmiernych ilościach może prowadzić do uszkodzeń oksydacyjnych.
Dlatego, dla zdrowo funkcjonującej tarczycy, musisz mieć wystarczające poziomy obu tych minerałów.
W przypadku obu minerałów kluczowe jest utrzymanie właściwej równowagi; zbyt duża ilość może być równie katastrofalna jak zbyt mała.
Obie sytuacje mogą przyczyniać się do dysfunkcji w produkcji hormonu tarczycy, jak również do zaburzeń autoimmunologicznych tarczycy.
Ponadto, musi istnieć równowaga między tymi dwoma minerałami.
Zalecana dzienne wartości i dopuszczalne górne granice, obie wymienione powyżej, są pomocnymi wskazówkami, jak zaplanować optymalne spożycie obu minerałów.
Możesz zmierzyć swój indywidualny status jodu i selenu za pomocą badania moczu oraz określić swój status selenu za pomocą badania krwi, aby stwierdzić, czy jesteś zagrożony niedoborem lub nadmiernym spożyciem.
Jedno badanie znalazło dowody na poparcie zalecenia WHO dotyczącego jodu w moczu między 100 a 200 µg/l dla zdrowia tarczycy.
Inne badanie wykazało zmniejszone ryzyko choroby tarczycy przy poziomach selenu w surowicy między 69 a 90,99 µg/L w porównaniu do najniższego i najwyższego kwintyla.
Omów wyniki badań i wszelkie objawy, które możesz mieć, ze swoim lekarzem lub specjalistą do spraw zdrowia, aby określić, czy wymagasz innej dawki, aby zaspokoić swoje indywidualne potrzeby.
Niektóre badania wykazały, że suplementacja selenu może pomóc w leczeniu i nawet odwróceniu problemów z tarczycą, w tym autoimmunologicznych chorób tarczycy.
W jednym z badań, naukowcy przyjrzeli się efektowi suplementacji 83 mcg selenometioniny dziennie przez okres czterech miesięcy u 192 uczestników, z których 96 otrzymało suplementację, a 96 stanowiło grupę kontrolną.
Spośród wszystkich uczestników, 33, czyli 17,2%, odzyskało normalną aktywność tarczycy. Ci, którzy otrzymali suplementację, mieli wyższy wskaźnik sukcesu, z 31,3% pacjentów leczonych, którzy powrócili do eutyreozy, w porównaniu z zaledwie 3,1%.
Zastosowanie selenometioniny jako formy suplementacji mogło mieć wpływ na mechanizmy molekularne i biochemiczne regulujące aktywność tarczycy, w tym na modulację procesów autoimmunologicznych i zapalnych.
W świetle tych odkryć, selen wydaje się odgrywać kluczową rolę w utrzymaniu zdrowia tarczycy, zwłaszcza w kontekście zaburzeń autoimmunologicznych.
Może to otwierać nowe możliwości dla osób zmagających się z chorobami tarczycy, oferując dodatkową strategię leczenia w połączeniu z tradycyjnymi metodami.
Podsumowując, związek między selenem a jodem oraz ich wpływ na zdrowie tarczycy podkreśla znaczenie utrzymania właściwej równowagi tych minerałów w diecie.
Indywidualne podejście, uwzględniające osobiste potrzeby i warunki zdrowotne, może być kluczem do optymalizacji zdrowia tarczycy i ogólnego samopoczucia.
W przypadku podejrzenia problemów z tarczycą lub w celu dostosowania poziomu spożycia tych minerałów, zaleca się konsultację z lekarzem lub specjalistą ds. zdrowia.
Odpowiednie poziomy jodu i selenu są niezbędne dla zdrowego rozwoju płodów i małych dzieci, częściowo ze względu na ich znaczenie dla produkcji hormonu tarczycy.
Hormon tarczycy odgrywa kluczową rolę w rozwoju mózgu w łonie matki.
W pierwszym trymestrze płód polega na hormonie tarczycy pochodzącym od matki.
Chociaż płód zaczyna tworzyć własny hormon w drugim trymestrze, nawet przy narodzinach około 20 do 40 procent T4 w krwi pępowinowej pochodzi od matki.
W jednym z badań, analizującym dane z badania Generation R, badacze porównali poziom matczynych hormonów tarczycy oraz ryzyko funkcji poznawczych werbalnych i niewerbalnych oraz funkcji wykonawczych u dzieci.
Badacze nie znaleźli związku między TSH a wolnym T4 z jakimkolwiek wpływem na funkcję językową, poza tym, że wysokie poziomy wolnego T4 przewidywały niższe ryzyko opóźnienia w ekspresyjnym języku w wieku 2,5 roku.
Jednak łagodna hipotyroksynemia (stan, w którym poziomy TSH są w normie, ale poziomy wolnego T4 są niskie) przed 18 tygodniem ciąży była skorelowana z opóźnieniem w ekspresyjnym języku w wieku 1,5 i 2,5 roku (ryzyko OR 1,44).
Ciężka hipotyroksynemia wiązała się z jeszcze większym ryzykiem, z OR 1,8. Było również większe ryzyko opóźnienia w funkcji poznawczej niewerbalnej.
Matczyna hipotyroksynemia może również przyczyniać się do rozwoju ADHD u dziecka.
W jednym z badań kohortowych opartych na populacji, badacze odkryli, że dzieci urodzone przez matki z hipotyroksynemią miały wyższe wyniki ADHD w wieku 8 lat w porównaniu z dziećmi, które nie były narażone, nawet po dostosowaniu do czynników zakłócających.
Nie stwierdzono związku z subkliniczną hipotyroksynemią.
Ze względu na znaczenie jodu dla produkcji hormonu tarczycy, poważny niedobór jodu może powodować problemy rozwojowe u płodu, zwłaszcza dla mózgu, i przyczyniać się do uszkodzeń mózgu i kretynizmu.
Hyperfood This is BIO
Czyli 11 SUPER POKARMÓW nie tylko dla niejaków:-) w tym Kelp This is BIO!
W podłużnym badaniu australijskiej kohorty w wieku 9 lat, dzieci, które urodziły się matek z łagodnym niedoborem jodu (poziomy jodu w moczu poniżej 150 µg/L), wypadły gorzej w pisowni, gramatyce i znajomości języka angielskiego w porównaniu z tymi, które nie doświadczyły tego.
Stwierdzono 10-procentowy spadek w pisowni, 7,6-procentowy w gramatyce i 5,7-procentowy w znajomości języka angielskiego.
Nawet po dostosowaniu do pewnych innych czynników, związek pozostał.
Kohorta obejmowała dzieci urodzone przed wdrożeniem fortifikacji jodem, więc doświadczyły one niedoboru jodu w czasie ciąży, ale nie w wczesnym dzieciństwie.
Chociaż większość badań wskazujących na ten problem dotyczy niedoboru jodu, niektóre badania zaczęły również badać WPŁYW POZIOMÓW SELENU NA NEUROROZWÓJ DZIECI.
Odpowiednie poziomy selenu w ciąży są także ważne dla prawidłowego rozwoju dziecka.
W jednym z prospektywnych badań kohortowych stwierdzono pozytywny związek między poziomem selenu w pierwszym trymestrze ciąży a umiejętnościami motorycznymi i językowymi dziecka w wieku jednego roku.
Inne badanie również znalazło pozytywny związek między poziomami selenu u matki a rozwojem ich dzieci w wieku 1,5 roku.
Było to najbardziej widoczne w rozumieniu języka i rozwoju psychomotorycznym, zwłaszcza u dziewczynek.
Te wyniki podkreślają, jak ważne dla zdrowego rozwoju płodu i małych dzieci są odpowiednie poziomy selenu i jodu, co może mieć dalekosiężne konsekwencje dla zdrowia neurologicznego i poznawczego.
Nie tylko pokazują one potrzebę zapewnienia odpowiedniego spożycia tych minerałów w ciąży, ale również wskazują na potencjalną korzyść z monitorowania poziomów tych minerałów u kobiet planujących ciążę oraz w jej trakcie, aby zoptymalizować warunki dla rozwoju dziecka.
Warto zwrócić uwagę, że podczas gdy znaczenie jodu dla rozwoju neurologicznego jest dobrze udokumentowane, rosnące dowody na korzyści z odpowiednich poziomów selenu otwierają nowe perspektywy dla badań i interwencji dietetycznych.
Jest to szczególnie istotne w kontekście globalnego zdrowia publicznego, gdzie niedobory tych kluczowych składników odżywczych mogą mieć znaczący wpływ na przyszłe pokolenia.
Dobrym punktem wyjścia dla zapewnienia sobie odpowiednich poziomów selenu i jodu zawsze są źródła żywnościowe.
Istnieje kilka produktów bogatych w selen, szczególnie tych pochodzących z gleb bogatych w selen.
Chociaż wiele osób myśli tylko o soli jodowanej jako źródle jodu, można go znaleźć także w innych produktach spożywczych.
Ryby i produkty mleczne to jedne z najbogatszych źródeł jodu.
Dla wegetarian lub wegan, lub osób unikających tych produktów, wodorosty również są bogatym źródłem jodu, przy czym niektóre odmiany mają prawie 2000 procent zalecanego dziennego spożycia.
Owoce i warzywa również zawierają pewną ilość jodu, zwłaszcza jeśli są uprawiane na glebach bogatych w jod.
Jeśli polegasz na soli jodowanej, ważne jest, aby uważać, aby poziom soli nie zwiększał u Ciebie zbytnio poziomu sodu.
Suplementy mogą być świetnym źródłem selenu i jodu, jeśli istnieje ryzyko niedoboru i nie możesz spożywać, lub przyswajać wystarczających ilości tych minerałów z pożywienia.
Zwłaszcza jeśli mieszkasz na obszarze, gdzie gleba jest uboga w te minerały.
Jak wspomniano powyżej, jeśli zdecydujesz się na suplementację, należy uważać, aby nie zakończyć z nadmiernymi ilościami selenu lub jodu.
W przypadku obu, niektóre problemy występujące przy niedoborze mogą również wystąpić przy nadmiarze.
Decydując, czy potrzebujesz suplementacji jodem, nie zapomnij dokładnie obliczyć, ile go otrzymujesz przez sól, jeśli wybierasz sól jodowaną.
Na zawsze Twoja
Badania/Źródła
Powiązane artykuły
Komentarze
Poniekąd przyłapałam i zaczęłam drążyć, to się przyznał..
Koniecznie zobacz ten film, zobaczcie go może nawet razem Don Jon (2013) Wkrótce odpowiem Ci najprawdopodobniej wpisem/filmem Nic się złego…
Mówisz o mnie.. mnie się właśnie trafiła ta podłoga.. mój ukochany, jeszcze do niedawna mężczyzna po 4 latach bycia razem…
Buaaaaa, jest też grupa ućpanych 😘😜🙌
Ostatnio doktorka matematyki poprosiła mnie o przepisy na eliksiry oczyszczające i odżywiające. Od razu przyszedł mi na myśl Twój blog.…
Hej. Czy selen i cynk muszę rozdzielić czasowo przy suplementacji? Czy można razem. Dziękuję
Pomimo synergii wyizolowanego cynku zwykle nie przyjmujemy z wyizolowanym selenem. Wyjątek stanowią suplementy wysoko złożone i pokarmy, które naturalnie zawierają oba te pierwiastki. Cynk przyjmuj rano z pierwszym posiłkiem. Miej też na uwadze, że cynk jest antagonistą miedzi, przyjmując go możesz nosić miedzianą bransoletkę, albo jeść suszone owoce, daktyle, rodzynki. Selen przyjmuj z posiłkiem późnym popołudniem lub wieczorem i bierz go z witaminami E i C. Dobrze też przyjmować go z jodem, czy to w postaci Kelpu, czy płynu lugola nanoszonego na skórę.
Dodam tylko, że jeżeli są kłopoty z zasypianiem, to wtedy cynk przyjmuje się wieczorem wraz z magnezem i witaminą B6, taki zestaw ma nawet swoją nazwę ZMA
Czy na poscie warzywno-owocowym mozna zazywac Greens&Fruits?
moim zdaniem można, a nawet będzie to celowo prozdrowotne działanie
Dziękuję bardzo za info -:)
Dzień dobry Pepsi. Powiedz mi proszę, czy mogłabym dodawać mojemu mężowi sporuline lub chlorella do herbatki ziołowej . Nie gorącej-wrzącej ale też nie całkiem zimnej, takiej ciepłej- letniej. Obawiam się, że w innej postaci tego nie ruszy. Kiedyś miałam młody jęczmień i ja piłam normalnie w szklance zwykłej wody, a on to nawet w owocowym koktajlu nie chciał, z powodu jak to określił trawowego smaku i że zmienia smak tego koktajlu . Chcialabym byśmy oboje czerpali korzyści z tych super żywności. Masz pomysł? Wiem że w ciepłej herbatę jakoś by dał radę wypić
oczywiście ze tak do 41 stopni jest raw
Pepsi, dziekuje za ten wpis – jestem wegetarianka od lat, ale ostatnio dostalam wrecz obsesji jedzenia tunczyka – po zbadaniu krwi wyszedl niedobor selenu! to duzo tlumaczy.
Zamowilam w weekend u Ciebie Fruits & Greens, czy moge traktowac ten suplement jako „multiwitamine” i dodawac wylacznie witamine D z K? meczy mnie przyjmowanie duzych ilosci supli, mam dosc lykania ich. Dziekuje 🙂
Tak, po 1 do śniadania przez 3 miesiące, oprócz D3+K2 brałabym jeszcze selen, i plaama z płynu lugola z apteki na nadgarstek
Dziękuję! Jestem bardzo ciekawa fruits & greens i nie mogę doczekać się paczki! pięknego wieczoru.
Ok, czyli jak mu dospię chlorella do zaparzonej herbatki ale dopiero jak wystygnie do 41 stopni to nie straci swoich właściwości tak? A wiesz może ile czasu trzeba czekać od momentu zagotowania wody aby wystygla do 41 stopni?
Pepsi, badanie krwi mojego męża (65 lat) wykazało poziom selenu 137,73 mcg/l (norma 110-120), cynku 8185,19 mcg/l (norma 7000-7300). Badanie biorezonansem wykazało niedobór zarówno selenu jak i cynku. Jak do tego podejść.
że może ma w krwi, bo bierzez selen z cynkiem, a nie ma w komórkach, bo słabo wchłania, albo że biorezonans słaby. Ja bym natenczas zaprzestała suplemntacji obydwu.
Dzięki, selenu i cynku nigdy nie suplementował. Moje badanie krwi też wykazało nadmiar selenu i cynku (też nigdy nie brałam) a w biorezonansie było ok, czyli samo urządzenie jest dobre. Przy przeroście prostaty są niedobory selenu i cynku, stąd moje pytanie.
no skoro było ok, a też masz nadmiary w krwi, więc niekoniecznie urządzenie jest ok. Może w diecie macie dużo cynku i selenu. Nadmiar cynku skutkuje niedoborami miedzi, a tom nie jest dobre, noście branzoletki z miedzi, albo pijcie wodę z dzbanka miedzianego kilka razy w tygodniu, jedzcie daktyle, rodzynki.
Dzięki za odpowiedź. Miedź mamy obydwoje w połowie normy, jem daktyle (uwielbiam) a mąż bardziej rodzynki. Życzę miłego wieczoru.
A czy zapach czosnku a czasem cebuli 😜taki bukiet zapachowy też może być powiązany z selenem ?
no i z siarką