Kora przecież nadal jest, ale demokracja to od zawsze ściema

Pieknie to napisalas Pepsi!!!

Piszesz tak pięknie i zrozumiale, i jak czytam to niby rozumiem, gorzej z utrwaleniem i wbiciem sobie tego do głowy, zrozumieniem, że życie to tylko gra a moje ciało to awatar…?

Mazgaj ze mnie niemożliwy, ciągle czegoś chcę, ciągle jestem niezadowolona – mój Boże! Męczy mnie to! I nie wiem, czy kiedykolwiek przebudzę się na dobre?!

Ziemia to tylko komputerowy plan, na którym rozgrywamy tę partię gry, czy świadomość która też ewoluuje. ?

We wtorek 31 lipca zmarł mój tata… zmarł zaraz po przywiezieniu ze szpitala, chyba tylko na to czekał by dotrzeć do domu, zmarł przy rodzinie trzymającej go za rękę… chorował na raka prawie 4 lata, miał 65 lat i przyjął… 65 cykli chemioterapii. Dzięki jego chorobie poznałem ten blog, rozwinąłem się w dziedzinie medycyny naturalnej, otworzyłem oczy i rozwinąłem się duchowo. Niestety zaufał swojej Pani onkolog a w moje terapie nie do końca wierzył, przez to wszystko ostatnie tygodnie bardzo cierpiał (szczególnie w szpitalu) ale z drugiej strony dzięki temu otrzymał od całej rodziny MIŁOŚĆ jakiej nigdy wcześniej pewnie nie poczuł. Byłem z nim bardzo zżyty a choroba nas jeszcze bardziej przybliżyła. Uważam to za cud, że tyle żył mimo takiego „leczenia” jakie miał ale też wiem, że cud uzdrowienia nie mógł nastąpić, zbyt wiele „przypadkowych” sytuacji, które zdarzyły się podczas tych 4 lat uświadomiło mi, że musiało być dokładnie tak jak było. Zawsze myślałem, że nie będę potrafił przeżyć takiej sytuacji jak śmierć bliskiej osoby, później już tylko prosiłem Boga żeby to się wydarzyło dopiero jak będę na to gotowy (i chyba byłem do tego przygotowywany śmiercią babci – mamy mojego taty w listopadzie 17′ oraz śmiercią wujka (brata mojego taty marzec 18′) do końca nie wiedziałem, że już jestem ale widocznie byłem bo przeżyłem, pochowaliśmy tatę a ja mimo, że nie akceptowałem jego choroby to zaakceptowałem jego śmierć bo w tej kwestii już nic nie mogę zmienić. Czasami oczywiście przychodzą wspomnienia i smutek lub myśli o rzeczach, które mieliśmy zrobić, o przyszłości ale tutaj akurat najbardziej pomaga książka, którą akurat zacząłem czytać przed paroma dniami: Potęga teraźniejszości – Tolle. Nie wiem czy to ma jakieś znaczenie – choć mam nadzieję, że tak – w dniu pogrzebu przyśnił mi się tata, jedyne co pamiętam z tego snu to, że wiedziałem, iż nie żyje (fizycznie), że jest duchem, dziwiłem się, że mimo to mogę go dotknąć, przytuliliśmy się. Mam nadzieję, że kiedyś się jeszcze spotkamy w innych wymiarach i że jest bezpieczny i szczęśliwy.

nie rozumiem polowy, z tego co napisalas…

No i co mam zrobić z informacją,żeby po śmierci nie iść w stronę światła bo znów wpadnę w „kołowrotek”.A teraz „słyszę”,że to gamę.Myślę,że mam jeszcze trochę czasu na podjęcie decyzji ale..czy tu nie ma jakieś sprzeczności?A właściwie po co mi ta wiedza?Buziak,taki lekko rześki bo rano chwilę padało?

Gdyby tak było jak pisze Monroe że tylko my decydujemy się na ponowne wcielenie to nikt by nie wybrał życia w cierpieniu jako kaleka, ktoś pogrążony w skrajnej nędzy, ktoś kto szerzy tylko zło (jak nieludzcy dyktatorzy) itp. Byłoby to całkiem bezcelowe i szkodliwe dla duszy. Kto by się zdecydował na takie inkarnacje? A mówienie ezoteryków o tym że tunel i światło to inscenizacja też nie jest przekonujące. We wszystkich opowieściach tych, którzy zajrzeli za zasłonę pojawia się tunel i światło, bynajmniej nie oślepiające, a właśnie łagodne (nie było w żadnej relacji różnych świateł do wyboru). Można więc zakładać, że elementy te stanowią naturalne przejście ze świata materii do astralnego. Byłoby czymś przerażającym gdyby to była pułapka nie pozostawiająca żadnej innej opcji. Leszek Szuman w „Życiu po śmierci” opisuje jak ktoś szedł do światła i nagle złapała go ciemna ręka i zaczęła odciągać, i to było właśnie przerażające zło. Wydaje się, że światło jest celem i jest to logiczne. Kim byliby ci, ktorzy mieliby władzę łapać dusze na coś takiego? Ni liczyłyby się indywidualne wybory dokonane w ciągu ziemskiego życia, cala moralność, wszystko nagle poszłoby w odstawkę bo decydująca okazałaby się wola jakichś innych istot? Nie ma to większego sensu. To byłoby prawdziwe piekło.

Dlaczego nie ukazał się mój komentarz? Poświęciłem na jego napisanie trochę czasu.

,,Golone – strzyżone”…. Wiesz dobrze Pepsi, że teoretyzować można do usranej śmierci, ale poruszajmy się póki co, w naszym wymiarze, i żeby nie dywagować pójdźmy na skróty. Głupota ,, śpi „,
ergo, nie cierpi. Mądrość nie cierpi, bo już swoje wycierpiała, dlatego m.in. jest Mądrością.
Wreszcie Ty sama – śpisz jeszcze, czy już się przebudziłaś ? A może jesteś w ciąży, ale nie do końca ?
P.s. Słyszałaś o takich ,,przebudzonych”, którzy twierdzą, że Ziemia jest płaska ? Ja pierdolę, czego to ludzie nie wymyślą.☯️