Kalafioryż. Zrób sobie ryż z kalafiora w 5 minut!

Kasz gryczana niewątpliwie zdrowa i pyszna jest pod warunkiem, że nie jest przed zbiorem „desykowana” czyli zasuszana glfosatem (substancja zasuszająca/uśmiercająca rośliny występująca w Rundapie). Niestety rzadko taką można kupić, bo jest to najpowszechniejsza i najłatwiejsza metoda suszenia gryki przed zbiorem. W innym przypadku gryka wymaga bowiem dosuszania po zebraniu, ponieważ na roślinie występują ziarna dojrzałe zasuszone, dojrzałe niezasuszone i niedojrzałe razem, co wynika z piętrowego kwitnienia. Kiedyś grykę rozsypywano cienką warstwą i czekano aż wyschnie, lub przerzucano łopatami raz dziennie , żeby doschła (ale to kupa pracy i nierealne na przemysłową skalę), potem suszono w silosach suszarniczych ciepłym powietrzem (ale to duże koszty sprzętu i energii), a obecnie wjeżdża się opryskiwaczem ze środkiem desykującym (uśmiercającym/zasuszającym rośliny) tydzień przed zbiorem i zbiera się kombajnem grykę suchą i po kłopocie.
Jeśli chodzi o składnik wzmacniający naczynia – rutynę – to najwięcej w ziarnie gryki zawarte jest w łusce, którą zdejmuje się i kasza gryczana już tej ilości nie posiada. Z łuski tej głównie produkuje się wspomniane powyżej leki i suplementy diety. Pytanie który producent czegokolwiek z ziarna gryki bada ziarno na obecność/zawartość Glifosatu. Poza certyfikowanymi ekologicznymi które, można mieć nadzieję, że są produkowane pod kontrolą, raczej nikt się tym nie przejmuje. Nie bez przyczyny Niemcy, który przeprowadzili powszechne czy przesiewowe badanie obywateli na skażenie Glifosatem uzyskali wyniki mówiące o tym, że siedmiu na dziesięciu Niemców wykazuje obecność Glifosatu w moczu. Oczywiście spożywanie gryki nie jest jedyną przyczyną tego stanu rzeczy, ponieważ sposób zasuszania plonów przed zbiorem tą fatalną metodą cieszy się w rolnictwie przemysłowym dużą popularnością.

Mam, ale nie kierowałam się tą listą tylko namierzaniem przyczyn moich dolegliwości i problemów z wagą, która z ciągłej znacznej niedowagi w dzieciństwie, młodości ,aż do 30-tki, przeszła przez lata trzydzieste we względną szczupłą normalność, a po 40-45 roku życia przechyliła się w kierunku lekkiej, a potem coraz większej nadwagi, ąż do stanu, który mnie przerasta. Moja otyłość, bo tak to już należy nazwać jest głównie brzuszna, choć rozlazła się już na okoliczne przyległości. Wysoki cholesterol, który próbuję opanować naturalnymi metodami, ponieważ mniej się boję wysokiego cholesterolu, niż skutków ubocznych po „leczeniu” statynami, których nie zgodziłam się przyjmować. Alergia całoroczna, niezbyt ciężka astma, bardzo widoczny trądzik różowaty, który traktuje bardziej jako chorobę naczyń niż problem estetyczny, obrzęki nóg, ogólne wrażenie ciastowatości ciała, bóle wielostawowe, okresowe stany zapalne stawów, jakąś lekką kolagenozę, która zostawia dziwne zrosty pod skórą (ale nie bardzo wielkie i raczej nieliczne), uciążliwe napady senności, które w chwilę zwalają mnie z nóg (obserwuję, że często jakiś czas po posiłku, ale nie każdym, więc pewnie zleżne od składu, ale jeszcze nie namierzyłam). Podejrzewałam się o pełzającą cukrzycę, ale teraz skłaniam się bardziej w kierunku insulinooporności i pewnie to przebadam. Badania cukrzycy nie potwierdziły, i super, ale problem pozostał. Przyznaję też, że nie mam silnego pędu do badań i zajmowania się swoim zdrowiem, nie znoszę się leczyć, nie trawię łażenia po lekarzach, ufam za to medycynie chińskiej, ale trochę mało systematycznie parzę te ich ziółka, bo generalnie wolę się zajmować innymi rzeczami niż sobą, a systematyczność w ogóle jest moją piętą achillesową. Generalnie do zainteresowania się Twoją stroną zachęciło mnie określenie „post przerywany” i idea jedzenia posiłków w określonym oknie czasowym zamiast polecanego powszechnie częstego spożywanie niewielkich posiłków. Uważam, że zajmowanie się cały dzień jedzeniem czegoś po garstce powoduje przede wszystkim nieustające myślenie o (robieniu) posiłku (sam się nie zrobi i nie dopilnuje częstotliwości) i przywiązanie do garów pudełek itp, co mnie przerasta i odstrasza, tym bardziej, że nie uważam tego za naturalne i kłóci mi się z ludzkim uwarunkowaniem ewolucyjnym. Za to oglądałam kiedyś interesujący film o badaniach nad metodami radzenia sobie z otyłością, choć skutki w postaci spadku wagi były skutkiem dodatkowym, bo celem była poprawa kondycji zdrowotnej. Wynik tych badań był taki, że (o ile dobrze pamiętam) dwudniowy post (nie całkowity) + pięć dni względnie normalnej diety (z małymi wyjątkami) w tym jeden dzień „hulaj dusza” dają najlepsze wyniki zdrowotne i wagowe w prównaniu z kilkoma innymi metodami w różnych jej odmianach. Dlatego zaciekawiło mnie określenie „post przerywany” z Twojej strony i widzę zbieżności z powyższym oraz kompatybilność tej metody z moim temperamentem i nastawieniem do życia. Badania z Twojej listy pewnie zrobię z ciekawości co mi tam wyjdzie, a nawet jeśli pokrywają się z wcześniej robionymi, to nie szkodzi. Odświeżę je.