Ale ja nie umiem zakumać tego odpadania nałogu, czyli o kompulsywnym jedzeniu

Komć:

Pepsi ja nie umiem zakumać tego odpadania nałogu. Jem kompulsywnie. Wiem czemu sięgam po żarcie. Czytam Twojego bloga, Tollego, Osho, de Mello i „wydaje „mi się ze coś zaczynam kumać … jestem bardziej uważna i świadoma, otwieram się i jestem na TAK, przestaję walczyć z czymkolwiek i kimkolwiek. Taki stan trwa jakiś czas …, ale kiedy zaprzestaję czytać powoli jakbym wracała do stanu pierwotnego, zatracam się znowu w moim nałogu … Ego zaczyna rządzić i choć mam świadomość tego, to znowu zaczynam jeść. Akceptuję to, że tak mam, ale ten nałóg nie odpada. Pepsi jak to wygląda u Ciebie? Twoja kompulsja odpadła od Ciebie na dobre? Mam wrażenie ze potrzebuję jakiegoś bodźca z zewnątrz (np. książki, blogi, filmy), żeby podtrzymywać ten stan akceptacji. Nie wiem na ile zrozumiale to opisałam. Pozdrawiam. No i dobrze, że nie umiesz zakumać odrazu, bo to skłoni Cię do wyruszenia w drogę. Żarłoczność nie odpada, bo wciąż nie jesteś niczego świadoma i kurczowo trzymasz swój nałóg tłumienia emocji. Czekasz aż nałóg odpadnie zamiast go po prostu puścić. Jak puścisz, to odpadnie. To tak działa. Dostałaś narzędzie, czyli siebie. Weszłaś do ciała, które rosło, cudownie, że nie zmarło we wczesnym dzieciństwie, rozwijał się Twój mózg i teraz możesz myśleć. Ego obiektywnie nie jest ani złe, ani dobre, jest po prostu diabłem, a przy okazji Twoim idealnym narzędziem, pod warunkiem, że się wie, że rodzice, rodzina, budy, politycy, a przede wszystkim religie, bo Watykan jest głównym zarządzającym polityką, jast masonerią, bankierstwem, jezuictwem, że to wszystko nałożyło programy na Twoje ego. Gdy myślisz poprzez ego musisz być bardzo czujna, ponieważ ego bywa bardzo urocze, ale to diabeł, czyli program nałożony na Twój mózg. Pomimo tego z umysłu nadal możesz i powinnaś korzystać i cieszyć się jego logiką, jednak praca na takim umyśle, to jakby praca na kompie z trojanem. Trzeba wykazywać się szczególnym sprytem, aby całkowicie nie zepsuć sobie dysku. Z kolei do świadomego myślenia i pełnego przebudzenia jeszcze daleka droga. Jednak już będzie całkiem dobrze, gdy uda Ci się od czasu do czasu skomunikować się ze swoją świadomością, czyli odczytać przebłysk intuicji. Tak, byłam bulimiczką, tak, miałam nadwagę, tak kiedyś miałam niedostatki finansowe, tak, miałam nerwicę lękową (począwszy od dziecięcej) i inne problemy zdrowotne, tak, byłam całkowicie nieruchawą i nieaktywną osobą pogrążoną w gigantycznym ego, z którym się identyfikowałam. Jednego jednak nie robiłam w tym czasie i długo potem, nikomu niczego nie radziłam. Miałam jasność, że to ja potrzebuję porady. I tutaj przyszło z pomocą moje ogromne ego, uznałam, że tylko ja sama mogę i powinnam rozwiązać ten problem, też podpatrując jak to robią inni, których po efektach poznacie.

Nasze alternatywne, największe guru, nauczyciele zdrowia są otyli, w większości praktykują jedzenie niskowibracyjnego pokarmu, nie są aktywni fizycznie, przedwcześnie postarzeni, niektórzy z nich mają silne parcie na szkło, inni na politykę, a jeszcze inni przede wszystkim na nieopodatkowane pieniądze. I bardzo dobrze, że nieopodatkowane, bo systemu żeśmy sobie nie wybierali, jesteśmy Lechitami, Słowianami, a przede wszystkim wolnymi ludźmi powinniśmy być, a nie pracownikami na przymusowych etatach (niewolnikami zniewolonymi prawem morskim, które nie ma miejsca bytu na tym planie) w prywatnej firmie z siedzibą w Waszyngtonie. Ale i tak powinni jeszcze coś w sobie zmienić, zanim zaczną uczyć. Są już na drodze, ale potrzeba jeszcze trochę cierpliwości, żeby ich nauki były spójne z nimi. Tak naprawdę kocham ich i cieszę się, że są. Droga jaką przeszłam można byłoby znacznie skrócić (z tym, że co nagle to po diable), ale mnie zajęło to w sumie 30 lat (30 lat temu odpadło ode mnie mięso, puściłam je, co samo przez siebie sukcesywnie podnosiło moje wibracje, z czego nie zdawałam sobie sprawy), przy czym po 14 latach nastąpił największy przełom (zaczęłam biegać), a po kolejnych 9 następny (zaczęłam żywić się surowym pokarmem), i w końcu największy, spektakularny nastąpił w czerwcu 2016 roku (zobaczyłam swoje ego i zrozumiałam, że jest Źródło, Światło, Absolut, Myśl, Słowo, czyli jak to nazywają Bóg, którego jesteśmy cząstkami, pojęłam, że jestem świadomością, a nie ego i ciałem), czyli po kolejnych 5 latach i trwa 2 lata codziennie ewoluując wibracyjnie, zgodnie z prawem logosu. Czyli mój cykl przemian od tyłu to 30-16-7-2 przy czym ciąg Fibonacciego  8-13-21-34, gdy przypasowuję się do niego od góry wskazuje mi lepsze, bardziej przystające do moich dziejów daty, bo przecież nic nie zaczęło się bez wcześniejszego logicznego ciągu. Ciało Osho zmarło z powodu trucizny talu, być może, ale ciało Osho i tak nie było zdrowe. Miał cukrzycę, problemy z sercem, czyli choroby cywilizacyjne, których moim zdaniem tego typu człowiek powinien umieć się pozbyć trybem życia i wolnym rozumem, nie mówiąc o takim kontakcie z własną świadomością. Może miał to ciało gdzieś? Jeśli malarz jest twórcą, a jednocześnie osobą rozwiązłą, niepohamowaną w swej sybarycji,  czy po prostu dekadentem, albo nieświadomym geniuszem, podziwiamy jego dzieła w oderwaniu od trybu życia, od tego kim jest, nawet jak to piętno siedzi w kreacji, to nie ma znaczenia, bo jest dzieło, które mówi. Z nauczycielami życia w tym duchowymi jest trochę inaczej. Nie można uwierzyć księdzu w jego kult ubóstwa, skądinąd całkiem głupi, i nieludzki, gdy gość jest watykanistą zepsutym do szpiku kości cynikiem. Nie zapytasz pijaka leżącego na kontuarze, hej człowieku, jak zarobić na życie? I zaszumiała mi odpowiedź, jak woda w sicie. Więc trząść począłem starca ciałem, kim jesteś starcze zawołałem, jak zarabiasz na życie? Gdy masz kłopoty finansowe nie pytasz też rentiera, który odziedziczył fortunę, ale zapytasz kogoś, kto wystartował podobnie jak Ty od zera. Tak samo jest ze zdrowiem i duchowością. Tyle, że tutaj zostaje furtka dla istot kumających od zarania dziejów czaczę, ale to się przejawia, po owocach ich poznacie, że się posłużę cytatą z ewangelii Mateusza, bo nie wszystko jest totalnie poprzekręcane. Z Osho mam ten sam subtelny dylemat, ale to być może jest tylko gówno warty problem mojego ego z tym guru, bowiem Osho to jeden z największych intelektualistów wszech czasów. I nigdy nie powiem, że mylił się w czymkolwiek, bowiem ciąg logiczny jego wypowiedzi jest porażający zrozumieniem praw logosu. Analiza traktatów Atishy otwarła mi oczy na duchowość absolutną. Jednak Osho był człowiekiem, zszedł na Ziemię pewnie ostatni raz, a może przedostatni. Był człowiekiem, więc musiał dzielić mózg również ze swoim ego, a ego ma programy komputerowe do przerobienia. Podobnie brzydki z twarzy Tolle, pewnie miał kompleksy przed przebudzeniem, czyli małe ego. I to ego wciąż jest, bo nie możesz egzystować wśród ludzi na samej świadomce. Dlatego ego niekiedy wychodzi i dobrze, bo na tym planie to są i byli wciąż ludzie z ewoluującą świadomością. Wszystko płynie, to prawo logosu.

Akceptacja. Bez akceptacji nigdzie nie zajdziesz. Będziesz się kręcić w miejscu, wykonywać pozorne przyruchy, ale nie pójdziesz w drogę. Odpowiedź na Twoje pytania są w Tobie. Nie wierzę, że nie możesz użyć własnego intelektu i skumać tego, że to wszystko Twoja gra, Twój ruch, Twoje życie, Twój tyłek, Twoja sprawa, Twoje szczęście, Twój pech, Twoja logika. Wszystko po Twojej stronie. I choćby przyszło tysiąc atletów i każdy zjadłby tysiąc kotletów, to nie udźwigną, taki to ciężar. Dla nikogo do udźwignięcia, a dla Ciebie może się stać hetką pętelką, igraszką, wystarczy, że to puścisz. Ale wcześniej musisz skumać po co masz to puszczać, zaakceptować swoją słabość, swoją cienkiszonerię, swoje napady, niedotrzymane przysięgi, swoje absolutne miękiszostwo. Gdy spojrzysz na siebie takimi oczyma uważnego obserwatora, pojmiesz, że kochasz siebie obżartucha, ponieważ niczego nie kumasz. Nieświadoma jesteś, więc nie można Cię przestać kochać. Za co niby? Za to, co robisz przez sen? I tutaj jest taki paradoks, że jak zaczniesz się budzić, już nie będzie nałogów. A jak wrócą, bo zaśniesz na chwilę, jak Tolle, który ożenił się z laską nie ze swojej półki:), czy jak Osho, który lubił niejednego wyśmiać i przysolić innym duchowym guru o zazdrości i innych przywarach ludzkich. Nawet jak już wyruszysz ze skrzyżowania, to prawo logosu dotyczące stałych wibracji i dwubiegunowości szarpnie Tobą nie raz w którąś stronę, ale gdy zaczniesz żyć świadomie możesz wibrować zawsze nad kreską. Dopóki Twoje jedzenie będzie tłumiło emocje, oznacza, że ich nie akceptujesz, więc one wciąż są. Wilczy apetyt nie odpada, bo wciąż nie jesteś świadoma i kurczowo trzymasz swój nałóg tłumienia emocji. Czekasz aż nałóg odpadnie zamiast go po prostu puścić. Jak puścisz, to odpadnie. To tak działa. Przywołuję mój nałóg, tylko po to, aby następnie udać się na codzienny ponad 20 godzinny post. I jest zabawa. Życie to jest logiczna gra i Ty jesteś w tej grze, czy chcesz, czy nie. Jedni mają fajniejszą pozycję na starcie, inni mniej fajną. Z mojego doświadczenia wynika (ale przykładowo też Tolle o tym mówi wielokrotnie, że bez cierpienia nie ma przebudzenia, a wcześniej zrozumienia), że im mniej fajna pozycja na starcie, tym jest większa szansa na przebudzenie w tym wcieleniu, gra jest ciekawsza, więcej ucząca i bardziej intelektualna. Bo tak naprawdę intelekt, wie, że świat jest spolaryzowany, czyli dualny, ale intelekt bez programu ego zawsze wybierze bezbłędnie dobro dla siebie i Wszechświata. Intelekt to nie cynizm. Wejdź na post przerywany.

love