😘🙌💚🍓🏵️🌷🙋
Ale życie nigdy nie jest doskonałe.
W niektórych przypadkach dochodzi do celowego nadużycia. Rodzice mogą być emocjonalnie niedojrzali lub niewrażliwi lub zbyt pochłonięci własnymi problemami, by dbać o potrzeby dziecka.
Nawet najlepsi rodzice są niedoskonali w swojej miłości. Niektórzy fizycznie nie są w stanie zapewnić dziecku optymalnego rodzaju lub wymaganej ilości miłości.
Czasami rodzice po prostu umierają lub znikają z życia.
Oczywiście nie chodzi tylko o rodziców. Rodzeństwo również może mieć destrukcyjny wpływ na dziecko, podobnie jak przyjaciele, sąsiedzi i nauczyciele.
Niektóre badania pokazują, że wpływ rodziców na rozwój dziecka jest widoczny do piątego roku życia, po czym grupy rówieśnicze mają większy wpływ.
Jak przez 10 dni oczyścić ciało surową dietą roślinną?
Doskonały e-book detoks hormonalny z tygodniowymi przepisami na każdą (polską!) porę roku i z listami zakupów może być również dla Ciebie wstępem do nowego stylu życia!
Po przejściu negatywnych doświadczeń dziecko ma teraz ciągły strach przed PONOWNYM pojawieniem się negatywnych doświadczeń.
„Jeśli życie chce mnie dopaść, może mnie dopaść w każdej chwili. Nigdy nie wiem, gdzie to mnie zaprowadzi”
Strach może być strachem przed ponownym pojawieniem się jakiegoś konkretnego złego doświadczenia lub może być bardziej lękiem przed jakąś okropną rzeczą, która zawsze grozi pogorszeniem sytuacji.
Główną cechą jest struktura postaci zaprojektowana w celu unikania lub radzenia sobie z określonym rodzajem strachu.
Główne cechy (patrz wpis „Rozwój osobisty (część 1). Wady charakteru: 7 głównych cech ego”) są zbudowane wokół podstawowego strachu, ale tutaj Cię zadziwię, jednak to nie strach jest przyczyną głównej cechy.
Przekonanie, że nie możesz przetrwać, jeśli poddasz się i doświadczysz strachu i tego, co jest podstawą strachu.
Na tym fundamencie zbudowana jest ta cała konstrukcja.
1. Kompleks niższości boi się nieodpowiedniości
2. Samozniszczenie boi się utraty kontroli
3. Męczennictwo boi się poczucia bezwartościowości
4. Kompleks wyższości boi się słabego punktu
5. Chciwość boi się braku, braku wystarczającej ilości
6. Niecierpliwość boi się utraty, utraconych okazji
7. Upór boi się zmiany, nowych sytuacji
Dusza wciąż „pamięta”, jak czuje się doskonała miłość, wolność i bezpieczeństwo w Źródle, więc trudne realia wcielenia mogą być szokiem.
Negatywne doświadczenia z dzieciństwa, zwłaszcza powtarzające się lub szczególnie traumatyczne, powodują, że dziecko zaczyna konstruować nieco zniekształcony światopogląd.
Inaczej mówiąc, dziecko łączy fałszywe przekonania lub negatywne wyobrażenia o sobie, o innych lub ogólnie o życiu.
Charakter nieporozumień dziecka zależy od rodzaju i siły konkretnych bolesnych doświadczeń.
Na przykład, jeśli dziecko jest regularnie karane bez wyraźnego powodu, może dojść do wniosku, że „życie chce mnie dorwać”.
Dzieci mają tendencję do NADMIERNEGO UOGÓLNIANIA, więc to błędne przekonanie staje się WSZECHOGARNIAJĄCE.
STAJE SIĘ OSOBISTYM MITEM.
Kierowana głęboko zakorzenionym strachem dziecka i sterowana zniekształconym światopoglądem, pojawia się nowa GŁÓWNA CECHA, która wkracza do akcji.
Dziecko myśli na przykład: „Przejmę kontrolę nad swoim bólem, aby powstrzymać życie przed cierpieniem. ZRANIĘ SIĘ BARDZIEJ NIŻ KTOKOLWIEK INNY”.
Wybrana przez dziecko strategia przetrwania obejmuje pewien rodzaj konfliktu, wojnę z samym sobą, z innymi lub z życiem.
Jest to defensywny wzorzec zachowania, który z zewnątrz wygląda irracjonalnie, ale z perspektywy dziecka jest w pełni racjonalny.
To właśnie ten sposób działania SKŁADA SIĘ NA NEGATYWNOŚĆ wyłaniającej się w dzieciństwie NACZELNEJ CECHY.
Główna cecha jest URZĄDZENIEM DO PRZETRWANIA, a jednym z najsilniejszych zaczepów w osobowości jest wpojone przekonanie, że NIE MOŻESZ BEZ NIEGO PRZETRWAĆ.
Celem twojego życia jest jedna z nakładek wybranych przezTwoją duszę przed inkarnacją.
Dla duszy celem, który wybiera, jest sposób na ewolucję poprzez życie fizyczne.
Gdy jesteśmy wcieleni, dążenie do celu oferuje drogę do radości i spełnienia.
Jednak główną cechą jest dążenie do celu, które STANOWI ZAGROŻENIE DLA STRATEGII PRZETRWANIA OSOBOWOŚCI.
Celem życiowym jest poszukiwanie większej miłości, prawdy i wolności, podczas gdy GŁÓWNA CECHA JEST JAK PASOŻYT żywiący się strachem, fałszem i samoograniczeniem.
Samo szczęście jest „częścią problemu”, czymś, czego należy się bać i unikać w miarę możliwości.
I tak główna cecha, w bezmyślny, przerażający sposób, przekonuje nas, ŻE NEGATYWNOŚĆ JEST JEDYNĄ BEZPIECZNĄ OPCJĄ.
Wyższe zasady, takie jak prawda, radość, wolność i miłość są niezrozumiałe dla głównej cechy i dlatego nie można im ufać.
Często w okolicznościach, które są w najlepszym razie niepraktyczne:
np. młoda kobieta z prawdziwymi problemami z kręgosłupem która czuje, że jedynym sposobem, w jaki może być cokolwiek warta w życiu, jest zostanie tancerką baletową.
W ten sposób główna cecha odwraca nas od dodatniego bieguna naszego celu w kierunku jego ujemnego bieguna
Na przykład:
Lecz twoja główna cecha przejawia się jako DYKTATURA.
Ale efektem Twojej głównej cechy będzie INGRACJACJA, czyli BŁAGANIE O AKCEPTACJĘ INNYCH.
Ale wpływ Twojej głównej cechy tylko wprowadzi cię w ZAKŁOPOTANIE.
Dojrzewanie, czyli przejście od dorastania do dorosłości, jest głównym punktem zwrotnym w czyimkolwiek życiu.
Perspektywa opuszczenia rodzinnego domu i działania jako wolny agent w dorosłym społeczeństwie jest pod pewnymi względami jak rozpoczynanie życia od nowa.
Wszystko to może wywołać STRASZLIWY STRACH, głęboko tkwiący w ich psychice, przed powtórzeniem tego samego rodzaju bolesnych doświadczeń, które miały miejsce w pierwszych latach życia.
Jednak wyłaniający się dorosły staje przed dylematem:
Rozwiązaniem jest rozwinięcie „rozsypanej osobowości”.
Wtedy dziecinne lęki, postawy i negatywność zostają ZAMKNIĘTE W ŚRODKU (stają się CIENIEM), podczas gdy starannie zarządzany wizerunek publiczny zostaje ZAPREZENTOWANY ŚWIATU (PERSONA, czyli osoba).
Ostatnim krokiem, który zdarza się częściej niż nie, jest to, że młody dorosły faktycznie identyfikuje się z własnym wizerunkiem lub osobowością.
Czyli wierzy we własne kłamstwo.
Teraz główną cechą jest zamknięty system, prawie nieunikniony cykl.
Podobnie jak symboliczny wąż pożerający własny ogon, główną cechą jest błędne koło, które żywi się strachem, iluzją i fałszem.
cdn
Na zawsze Twój
Powiązane artykuły
Komentarze
😘🙌💚🍓🏵️🌷🙋
Niesamowite 🫠
🙌💚🩵🩷🔮🥀😘☕️💫🥷🦭💃👁️🐌🦆❤
Nawet nie wiesz ile dobrego robisz każdym wpisem💛 a może i wiesz...Dziękuję 😘
no i mega wygoda przy okazji 😘🙌💚🍓🏵️🌷🙋
Dziekuje Pepsi. Te dwa wpisy pomogly mi zrozumiec wiele rzeczy. Xoxo
nie są łatwe, ale kto przez to przejdzie może znacznie bardziej świadomie sobie żyć <3
Hmm, jak Ty to robisz? czytałam o tym, słuchałam, ale nie trafiało. Czytam Ciebie i klika. Będę wracać do tych tekstów po kolejne kliknięcia. Dziękuję
z miłością <3
kurde Pepsi, nic nie kumam
nie widzisz u siebie wady głównej?
widzę deprecjonowanie albo męczeństwo. ale nie łapię jak to się ma do celu duszy
ta wada powstaje w dzieciństwie, jako pozorna ochrona przed tym co nas spotyka. Zwalanie winy na innych, albo mówienie, że nie jestem jeszcze dostatecznie dobra, żeby działać, jest formą zabezpieczenia, to ego udaje, że ta strefa komfortu Cię ochroni. oczywiście jest wręcz przeciwnie.
tak, wadę główną zdecydowanie rozumiem. rozumiem, że (w moim przypadku) deprecjonowanie siebie działa jak pasożyt, który odciąga mnie od poszukiwania większej miłości, prawdy i wolności. przekonuje mnie, że jedyną bezpieczną opcją jest negatywność, a ja wierzę, że jestem niewystarczająca. widzę to. i teraz, jak się to ma do jednego z siedmiu wymienionych przez Ciebie celów duszy? skoro kompleks niższości boi się nieodpowiedniości, to po prostu sobie na tą nieodpowiedniość pozwolić? zaakceptować, że no jestem nieodpowiednia i tyle?
nie, zaakceptować, że tak uważasz, bo akurat taką wadę główną sobie przysposobiłaś. zauważać, kiedy to sobie robisz i próbować raz za razem przynajmniej się z tego zaśmiać, no i praca ze sobą, ze sobą jako dziecko,. Przychodzi do siebie w przeszłości, przytakiwać, i mówić, że teraz chronisz je, żeby się nic nie bało, bo jesteś TY
teraz kliknęło, już kumam. dzięki Pepsi 😀 love!
a co masz na myśli, mówiąc „Samo szczęście jest „częścią problemu”, czymś, czego należy się bać i unikać w miarę możliwości.”?
bo wtedy deprecjonujesz drogę, którą idziesz, a w rzeczywistości ta droga, to działanie, jest sensem najwyższym. masz mieć cel, to jasne, ale najważniejsza jest droga, czyli jakby zapominasz o celu
Jeśli na co dzień jestem oschła, bez emocji, niemiła to znaczy, że mój CIEŃ skrywa emocjonalną, do rany przyłóż część i to ją powinnam odkrywać?
bez emocji jest ok, pozbawiona empatii, ooo nad tym trzeba by się zastanowić
emocjonalna nie znaczy do rany przyłóż
będąc niemiła pokazujesz emocje: zniechęcenia, poczucia wyższości, coś w tym stylu
żeby zacząć dalej rozkminiać trzeba zrozumieć sytuację wyjściową