Czy w Twojej solniczce jest już witamina C? Jak prosto zgładzić pleśń

Nie powołałaś się na żadne badania, podałaś informacje częściowo prawdziwe, w tym nieuzasadnienie podważające wieloletnie badania Huldy. Dlatego uważam, że Twój komentarz częściowo prawdziwy może przynieść więcej szkody niż pożytku dla czytelników bloga. Proszę nie komentuj już więcej. A nazwa zgładzić pleśń jest tylko typową dla tego bloga pewną słowną umową, bo wyjaśniam w artykule, że chodzi o neutralizację toksyn.

Mogę Ci przytoczyć linki do niezależnych badań, które potwierdzają zasadność trzymania kwasu askorbinowego w solniczce.
https://www.researchgate.net/publication/263970848_Ascorbic_Acid_Enhances_Oxidative_Stress_Tolerance_and_Biological_Control_Efficacy_of_Pichia_caribbica_against_Postharvest_Blue_Mold_Decay_of_Apples

O kwasie askorbinowym można wyczytać sporo z poważnych badań, jak to, https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8773188/ ale rzeczywiście odradzam podgrzewanie go do wyższych temperatur, i nie chodzi o wodę, jak wspomniałaś, tylko o tlen, sprawdź sobie chociażby w Wikipedii, i można również detoksykować aflatoksynę, która owszem jest potężną rakotwórczą trucizną, gdy znajdzie się JUŻ W ORGANIZMIE, na przykład konkretnymi probiotykami https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7335981/
Świetną informacją jest (w artykule wspominam o kwasie cytrynowym, czyli soku z cytryny) – cytat z tego badania- 3.3 Obróbka kwasem mlekowym i cytrynowym

Poprzednie badania wykazały, że niektóre kwasy organiczne mają zdolność detoksykacji w leczeniu żywności skażonej aflatoksynami [ 31 ]. Mendez-Albores i in. wykazali, że kwas cytrynowy i kwas mlekowy są skuteczne w przypadku DEGRADACJI AFLATOKSYNY. Gdy stężenie kwasu wzrosło, ilość B-aflatoksyn spadła, a kwas cytrynowy ma bardziej zauważalny wpływ na degradację AFB. Lee i in. również odkryli, że współczynnik redukcji AFB1 w 1,0 N działaniu kwasu cytrynowego i kwasu mlekowego przez 18 godzin może osiągnąć odpowiednio 94,1 i 92,7% [ 11 ]. To z tego opracowania: https://www.intechopen.com/chapters/68690

Co zaprzecza Twojemu twiuerdzeniu, że nie można zneutralizować tej trucizny, o czym świadczy twoja wypowiedź, że matra pleśń jest nadal trucizną.

Cytuję jeszcze podlinkowane badanie (oczywiście jest to fragment) na temat kwasu askorbinowego

Kwas askorbinowy jest zmiataczem wolnych rodników i innych form tlenu, który może chronić komórki przed uszkodzeniami oksydacyjnymi powodowanymi przez ROS. Zdolność przeciwrodnikowa zwykle odzwierciedla zdolność przeciwutleniającą, a kwas askorbinowy w artykułach spożywczych i biosystemach działa jako przeciwutleniacz. Jako najskuteczniejszy i naturalny przeciwutleniacz o najmniejszych skutkach ubocznych, kwas askorbinowy może hamować różne choroby wywołane stresem oksydacyjnym w organizmie, takie jak nowotwory, choroby układu krążenia, starzenie się i zaćma [ 15 ]. Badania wykazały, że śmiertelność z powodu tych chorób jest odwrotnie proporcjonalna do stężenia kwasu askorbinowego w osoczu [ 19 ]. Kwas askorbinowy i jego pochodne mogą zmniejszać poziom peroksydacji lipidów in vivo w wyniku starzenia się [ 20 ]. W przypadku braku metali przejściowych kwas askorbinowy może zmniejszyć częstotliwość mutacji indukowanych przez H 2 O 2 w komórkach ludzkich [ 21 ]. W porównaniu z innymi polifenolami lub przeciwutleniaczami flawonoidowymi, kwas askorbinowy kończy reakcję łańcuchową wolnorodnikową poprzez reakcję dysproporcjonowania, a produkty reakcji, takie jak DHA i kwas 2,3-diketogulonowy (Rysunek 2A) są produktami nieszkodliwymi i nierodnikowymi [ 22 ]. Innym przejawem właściwości przeciwutleniających jest to, że kwas askorbinowy może tworzyć stosunkowo stabilne wolne rodniki kwasu askorbinowego, które oddają pojedyncze elektrony [ 23 ]. Jak donoszono, przeciwutleniacze mogą również naprawiać wolne rodniki tryptofanu powstałe w wyniku jednoelektronowego utleniania wolnego tryptofanu w lizozymie, aby utrzymać integralność białka [ 24 ].

Kwas askorbinowy jest również stosowany jako przeciwutleniacz w celu ochrony właściwości sensorycznych i odżywczych żywności. Jako środek zapobiegający brązowieniu może hamować brązowienie warzyw i owoców spowodowane utlenianiem. Tworzenie chinonów za pośrednictwem oksydazy polifenolowej powoduje akumulację H 2 O 2 , co z kolei powoduje brunatnienie polifenoli za pośrednictwem peroksydazy [ 25 ]. Kwas askorbinowy hamuje brązowienie poprzez redukcję o-chinonu wytwarzanego przez oksydazę polifenolową do pierwotnego difenolu w procesie zwanym „reakcją dezaktywacji” [ 26 ]. Oprócz mechanizmu regeneracyjnego polifenoli, działanie ochronne przypisuje się także konkurencyjnemu hamowaniu aktywności oksydazy polifenolowej przez kwas askorbinowy. Tymczasem dodatek kwasu askorbinowego powoduje obniżenie pH i nie sprzyja ekspresji aktywności oksydazy polifenolowej [ 27 ]. W produktach mięsnych kwas askorbinowy jest szeroko stosowany jako naturalny środek utrzymujący kolor, który może hamować utlenianie lipidów i utrzymywać stabilność koloru [ 28 ]. W porównaniu z innymi kwasami organicznymi, takimi jak kwas jabłkowy, cytrynowy i winowy, kwas askorbinowy najlepiej działał ochronny na jakość wędlin i był odpowiednim składnikiem wędlin [ 29 ]. Powierzchnia wieprzowiny spryskana kwasem askorbinowym i jego mieszanką oraz ekstraktem z rozmarynu zachowała dobrą stabilność koloru, zawartości wody i pH po przechowywaniu w zamrożeniu [ 30 ]. Warto zaznaczyć, że to dietetyczne źródło kwasu askorbinowego dodawanego do produktów mięsnych jest często pomijane. Norwescy badacze odkryli, że zawartość kwasu askorbinowego w kiełbasach wynosi 11–40 mg/ml, ale kwas askorbinowy jest zwykle pomijany w tabeli składników żywności, ponieważ dodany kwas askorbinowy jest stosowany raczej jako środek utrzymujący kolor niż składnik odżywczy. W rezultacie rzeczywiste spożycie kwasu askorbinowego wśród mieszkańców Norwegii wzrosło o 3–10% [ 31 ]. Kwas askorbinowy dodany do jadalnego filmu polisacharydowego może wyeliminować lub wygasić wolne rodniki powstające w wyniku promieniowania. Jako inhibitor promieniowania kwas askorbinowy może hamować spadek lepkości karagenu spowodowany promieniowaniem i chronić jego właściwości reologiczne [ 32 ]. Kwas askorbinowy może hamować patogeny przenoszone przez żywność na wczesnym etapie tworzenia biofilmu ze względu na jego działanie zapobiegające wykrywaniu kworum i hamowanie wytwarzania polimerów zewnątrzkomórkowych. Skuteczność kwasu askorbinowego zależy od jego stężenia i szczepu. W przypadku Escherichia coli i Staphylococcus aureus działanie hamujące kwasu askorbinowego w stężeniu 25 mg/ml jest największe, a niższe stężenia kwasu askorbinowego są nieskuteczne. Dla Listeria monocytogenes, kwas askorbinowy w stężeniu 0,25 mg/ml wykazuje działanie hamujące [ 33 ].